تاثیر فضای مشترک (عمومی) در تلفیق با معماری سالنهای نمایش، بر میزان استقبال مخاطبین تیاتر

تیاتر رسانه ای اثرگذار و هنری تعاملی بیش از هنرهای دیگر می باشد. از آنجا که تیاتر هنری است زنده و از بطن انسان وجامعه برمی انگیزد، جنبه تاثیرگذاری آن بیش از هنرهای دیگر است. تیاتر وابسته به حیات اجتماعی است و در تعامل بامخاطب خود به صورت متقابل بر زندگی فردی و اجتماعی وی نقش دارد. با توجه به این خاستگاه اجتماعی و تعامل میانمخاطب و تیاتر، هدف این پژوهش بررسی تاثیر فضای مشترک (عمومی) در تلفیق با معماری سالن های نمایش، بر میزاناستقبال مخاطبین تیاتر و ارایه راهکار می باشد. با توجه به کاربردی و کیفی بودن پژوهش، برای آزمون فرضیه، از روشتحقیق توصیفی-تحلیلی بهره گرفته شده است. طبق مطالعات صورت گرفته، فضای عمومی در تقویت وجهه فرهنگی-اجتماعی یک مکان نقش دارد. بنابراین میتواند کاربرد فضا و کاربری آن را تقویت کند. افزون بر این مطلب؛ نتایج حاصلاز بررسی جامعه آماری مخاطبین مجموعه تیاترشهر با استفاده از روش پیمایشی نشان می دهد؛ که مخاطبین علاوه بر معماریسالن نمایش، فضای عمومی در تلفیق با سالن های نمایش را در استقبال بیشتر از یک مجموعه نمایشی (تیاتر) موثر می دانند.پژوهش حاضر استفاده از فضای بینابینی را در طراحی معماری و فضای مشترک با بنا برای ایجاد تعامل بیشتر، به عنوانراهکار معرفی می کند.

کلیدواژه ها:

بینابینی ، تعامل ، فضای عمومی ، مخاطب ، معماری