هنر زنده شهر جایگاه طبیعت و نقش هویتی آن در خوانش منظر شهر از دیدگاه زیبایی شناسی

هنر شهری به عنوان یکی ازگونه های مختلف هنر مردم، چیزی فراتر از یک اثر هنری است که در جهت اصلاح کیفیت فضایی گام برداشته و نقش نشانه ای در منظر شهر ایفا می کند؛ نشانه ای که تنها کالبدی صرف از آن مشاهده نمی شود، بلکه به نوعی خود عامل خاطره انگیزی، هویت مندی و زیبایی سازی محیط نیز است. این هنر مشمول طیفی از ساخت مجسمه ها، المان های معماری و یادمانی و حتی موسیقی و هنرهای نمایشی خیابانی می شود. اما یکی از مصادیق عالی آن، هنر زنده ای است که با بکارگیری عناصر طبیعی موجود در سطح شهر همچون درختان، آب و حتی زمین سبب حضور ررنگ تر طبیعت و شکل گیری زمینه ای طبیعی در بستر شهرها می شود؛ این مهم خاطره انسان از طبیعت را باززنده سازی میکند و زیبایی و آراستگی فضاهای شهری را فراهم می آورد. از آنجاییکه هنر شهری به عنوان مقوله ای که هدف زیبایی به معنای کمالی آن، یعنی امری با خیر و برکت و دارای مفهوم، را دنبال می کند و همچنین منظر شهر کههر روزه برای تکامل و زیباتر شدن شهرها تلاش می نماید؛ هردو دارای یک هدف یعنی زیباشناسایی و زیبا سازی محیط هستند. بدین جهت با توجه به این هدف مشترک، طبیعت و عناصر آن همچون درختان جزو یکی از اصیل ترین هنرهای شهری به شمارمی روند و بمانند جزیی لاینفک از فضاهای شهری بصورت زنده و پویا جلوه می کنند.

کلیدواژه ها:

زیبایی شناسی ، طبیعت ، هنرشهری ، زیباسازی