بررسی میزان سازگاری کاربریهای مسکونی (مطالعه موردی: شهر طرقبه)

در بین کاربری های مختلف شهری، کاربری مسکونی از اهمیت ویژه ای برخوردار است چرا که قسمت اعظمساختمان های هر مجموعه زیستی را ساختمان های مسکونی تشکیل می دهند و با توجه به ماهیت وجودی آن، می بایدمحیطی آرامش بخش و مکان اول زندگی انسان باشد. لذا عدم همجواری با کاربری های مزاحم و متداخل با این نوعکاربری از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مقاله حاضر با هدف شناخت میزان سازگاری کاربری مسکونی در شهرطرقبه، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و به کمک اطلاعات موجود و بهره گیری از نرم افزار GIS به انجام رسیده است. نتایج بیانگر آن است که بیشتر واحدهای مسکونی در شرایط سازگار و یا نسبتا سازگاری قرار دارند. تنها حدود3.2 درصد از مسکونی های شکل گرفته در شهر در شرایط ناسازگاری قرار دارند که عمدتا مربوط به قرار گرفتن اینکاربری ها در مجاورت جایگاه های سوخت و حریم گسل ها می باشد و با توجه به نقش گردشگری که این شهر دارد،باید در زمینه توجه به سازگاری کاربری ها و ایمنی آن، توجه بیشتر مبذول گردد.

کلیدواژه ها:

کاربری زمین ، طرقبه ، سازگاری ، GIS