طراحی مجموعه مذهبی- فرهنگی دانشگاه مراغه با رویکرد احیای معماری بومی

معماری گذشته، دارای ریشه ای قوی متناسب با فرهنگ و اقلیم، مردم و منطقه می باشد و انسان در آن جا احساس راحتی می کند ولیامروزه با وجود تکنویوژی های گوناگون هیچ رنگ و بویی از این معماری و خطوط در ساختمان ها مشاهده نمی شود. معماری بومی نیازهاییک جامعه را در ارتباط با عوامل طبیعی و با خواسته های مادی و معنوی انسان ها عهده دار است. شاید بیش از نیم قرن نیست که بهپیچیدگی ها و مشخصه های معماری بومی پرداخته می شود. معماری بومی بیشتر براساس آزمون و خطا است تا هندسه و محاسبات دقیقو همچنین یکی از قوی ترین نمادهای فرهنگی و هویتی کشور ما معمار است. آن گونه که مطلبی هستید معماری امروز ایران شکوه وعظمت گذشته را ندارد و هر روز این خطر وجود دارد که معماری های بومی هر منطقه به مرور حذف یا فراموش شوند.اهداف: 1- تدوین و احیای معماری بومی منطقه. 2- بهره گیری از مفاهیم و اصول احیای معماری بومی منطقه در طراحی مجموعه ی مذهبی فرهنگی دانشگاه مراغه.روش تحقیق: مطالعه ی کتاب و منابع مرتبط با معماری مجموعه فرهنگی مسجد و بررسی نمونه های ایده آل طراحی شده مربوط بهکشورهای پیشگام و پیشرفته در این مورد. میدانی: مشاهده و بررسی چند نمونه از مساجد چوبی آذربایجان شرقی و تجزیه و تحلیلسازه های سنتی و بررسی معماری مساجد این منطقه.خلاصه نتایج: معماری بومی با آنکه در طول تاریخ دستخوش پدیده های دگرگون کننده بوده توانسته هویت ویژه خود را حفظ کند. ازطرفی دیگر معماری بومی نمایانگر آداب و رسوم، روحیه و احساسات، اندیشه و عقیده، ذوق و سلیقه و هنر آنان است. معماری بومی ایراندارای ارزش هایی است که بعضی از این ارزش ها می توانند در معماری امروز قابل تکرار باشند و باید دریابیم که معماری امروز و فردای مانمی تواند بی رابطه با معماری گذشته باشد.

کلیدواژه ها:

مساجد چوبی ، مرکز مذهبی فرهنگی ، معماری بومی ، معماری مساجد