باز به کارگیری آرایه های معماری کهن ایرانی در نمای معماری معاصر

تزیینات آجرکاری در بناهای ایران قابلیت استفاده در ساختمان های نوین را داشته و قادر است آشفتگی نماهای موجودشهری را سامان دهد. ایران سرزمینی با تاریخ معماری باشکوه است که در معماری بناهایش، اصالت و احترام به بوم واقلیم خود را حفظ کرده و آن را از نسلی برای نسل دیگر به یادگار گذاشته است. در معماری ایرانی تزیینات هیچگاه ازمعماری بنا جدا نبوده و همیشه با زمان و عصر بنا کاملا تطابق داشته است ولی امروزه معماری ایرانی تحت تاثیر عواملنفوذپذیر معماری غرب از اصالت خود فاصله گرفته و دچار نوعی بی هویتی شده است. این آشفتگی در نمای بناها نیزخود را نشان می دهد و به گونه ای که سیمای شهری را آشفته کرده است. در این مقاله، مطالب به صورت مطالعاتکتابخانه ای جمع آوری گشته و به گونه توصیفی- تحلیلی سعی شده تا بتوان با بازگشت به اصالت معماری سنتی ایرانی جایگاه خود را در معماری بازیابیم و همچنین بتوانیم از آرایه های غنی خود که در این تحقیق پیرامون آرایه آجرکاریبیان شده است، به مقتضای طرح و زمان استفاده نماییم.

کلیدواژه ها:

معماری معاصر ایران ، معماری غرب ، معماری سنتی ایرانی ، هویت معماری ، آرایه آجرکاری