شهر دوستدار کودک راهبردی برای ارتقاء کیفیت زندگی شهری کودکان

تعامل کودک با محیط از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است .به گونه ای که این تعامل، از شکل گیری شخصیت تا رشدجسمی و ذهنی کودک را در بر می گیرد. به همین علت نیاز به تشخیص نوع ادراک کودکان از محیط فضاهای شهریامری ضروری به نظر می رسد. به همین علت، هدف از مقاله حاضر نیز بررسی ابعاد و شاخص های شهر دوستدار کودک وتاثیر آن بر کیفیت زندگی کودکان در محیط شهری است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت تحلیلی وتوصیفی است. نتایج حاصل از یافته های تحقیق حاکی از آن است که امنیت، فضای سبز، دسترسی و مشارکت از شاخصهای پایه ای شهرهای دوستدار کودک هستند.

کلیدواژه ها:

شهر دوستدار کودک ، کیفیت زندگی ، کودکان