چگونگی بهره مندی از ارزش های فرهنگی تاریخی در جهت رشد سرمایه های اجتماعی شهر پایدار

ایجاد فضا های سالم و راحت برای کار و زندگی انسان یکی از اهداف مهم معماری است، که در کنار آن طراحیفضاهای مناسب و با استاندارد های طراحی چند عملکردی برای اوقات فراغت جامعه، که همزمان فرصتی برای دیدن ودانستن را محیا کند نیز هدفی الزامی در معماری است . شکی نیست که تاریخ تمدن و تحول در هر جامعه ای بیانگرمسیر رشد و تغییر و حتی دگردیسی در آن جامعه می باشد . بدیهی است که اعمال یک نگاه ویژه با رویکرد بازشناساییارزش های تاریخی و فرهنگی در کنار حفظ توانمندی های اکو لوژیکی هرسرزمینی در محصولات هنری و در عین حالفرآیند محور همچون معماری آن جامعه ، میتواند تاثیر شگرفی در فرآیند پایداری آن سرزمین و آیندگان آن داشته باشدتا بتوانند همزمان با زیستن در بستری پاک و طبیعی از پیشینه تاریخی خود مفتخر باشند. در این میان هدف کاربردیپژوهش عبارت است از خلق فضای کالبدی مناسب، هماهنگ با محیط طبیعی و بهره گیری از امکانات و قابلیت هایمحیطی سرزمین خصوصا دید و منظر و پاسخگویی مناسب به توانمندی های توریستی سرزمین با فرمی به مثابه یکدیوار و یا یک پیکره ستون نما در مقیاس شهری جهت دستیابی به مکانی مناسب جهت دیدن و دانستن و ایجاد فرصتمعاشرت جهت رشد سرمایه های اجتماعی .پژوهش حاضر با توجه به هدف بررسی نقش مولفه فرهنگی در شکل گیریمعماری زمینه گرا در شهر پایدار، بر مبنای رویکرد انسان شناختی در زمینه فرهنگ و معماری و زمینه گرایی متاثر وموثر میان انسان و معماری ، به صورت کیفی بوده است و با استناد بر اطلاعات برآمده از تحلیل های نشانه شناسی ومشخصا بررسی معماری ، تاریخ تمدن و پتانسیل های اکولوژیکی شهر تهران انجام شده است.

کلیدواژه ها:

بازشناسایی ارزش های فرهنگی و تاریخی ، شهر پایدار ، رشد سرمایه های اجتماعی ، قرارگاه های رفتاری ، محیط کالبدی