اصول طراحی فضاهای آموزشی کودکان بر مبنای مدل ادراک نظام حواس پنجگانه

در سالهای اخیر، جمعیت قابل توجه کودکان در ایران، سبب توجه ویژه به مسیله آموزش و فضاهای آموزشی کودکانشده است. متاسفانه در ایران، اکثر دبستان ها و مهدکودک ها در فضاهای فاقد طراحی مناسب و یا در فضاهایی با کاربریغیر آموزشی تاسیس می گردند. کودک در مواجهه با فضا به عنوان تاثیرپذیرترین و کم تاثیرگذارترین مخاطب، نمی تواندتعامل همگونی با فضا برقرار کند. حال آنکه کودکان امروز، در نظامی تحت نظارت، با گذراندن بیشتر اوقات زندگی درداخل ساختمانها، دیگر نمی توانند بدون هیچ محدودیتی به بازی، جستجو و اکتشاف بپردازند و با طبیعت ارتباطمتقابلی داشته باشند. همین امر، اهمیت رسیدن به اصولی جامع در طراحی فضاهای کودکانه در زندگی مدرن را بیشترنمایان می کند. برای رسیدن به اصول از ترسیم نقاشی به عنوان اولین راه ارتباطی بشر، استفاده شد. نتایج تحقیق براساس مدل، تهیه اصولی معمارانه برای طراحی فضاهای آموزشی کودکان 3 تا 6 ساله در جهت یافتن نقش کودکان درشکل گیری فضا است: طراحی مبتنی بر بازی، تعامل با طبیعت، تنوع رنگ و نور و تداخل فضاهای باز و بسته.

کلیدواژه ها:

فضای آموزشی ، کودک ، ادراک ، بازی ، طبیعت گرایی ، تنوع رنگ