استفاده از انرژی های تجدیدپذیر در مجتمع های زیستی با رویکرد به ساختمان خودکفا
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 784
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICSAU04_1305
تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1396
چکیده مقاله:
طراحی آگاهانه ساختمان ها و سکونتگاه های بشر بویژه مسکن، با توجه به مسیله انرژی میتواند از میزان وابستگی آنها به مصرف انرژی جهت گرمایش و سرمایش ساخت و ساز تا حدود قابل توجهی بکاهد. انرژی مصرف شده در بخش ساختمان بر اساس آمارها ارقام بسیار بالایی را به خود اختصاص داده است که عموما غیر مولد و مصرفی می باشد با مصرف بیش از 40 درصد کل انرژی تولید شده در کشور و صرف هزینه ای معادل 30 درصد از درآمد حاصل از فروش نفت، بیشترین میزان مصرف انرژی را به خود اختصاص داده است. بهبود الگوی ساختمان و تلفیق با دیدگاه های زیست محیطی منجر به ارتقای کیفیت مصالح مصرفی، روش های ساخت، روش های بهره برداری و بازیافت می شود که علاوه برکاهش اثرات منفی بر محیط زیست زمینه های نوینی برای نوآوری و اشتغال در بخش ساختمان فراهم می آورد. طراحی ساختمان ها به گونه ای باید صورت گیرد که از روش های مختلف در جهت استفاده بهینه انرژی و سوخت در ساختمان ها عمل نموده و استفاده مطلوب از انرژی را به همراه داشته باشد. معماری ضمن انطباق با شرایط اقلیمی و استفاده بهینه از انرژی، با ایجاد رابطه معقول بین انسان طبیعت و معماری در تکامل نهایی خود الگوهای جالبی را به عنوان فضای زیست ارایه می دهد. که در این راستا بهره گیری از اصول معماری هوشمند نقش به سزایی را می تواند ایفا می کند. اکنون معماری به عنوان یک ابر سامانه وظیفه مهمی را به عهده گرفته است. زیرا که 50 درصد انرژی مصرفی جهان در این حوزه به مصرف رسیده و یا تلف می شود. در نتی چه باید به نحوی طراحی شوند که حداقل منابع روبه پایان و گرانقیمت انرژی را مصرف کنند و حداکثر گرمایش زمستانی و سرمایش تابستانی خود را از منابع تجدید پذیر موجود چون خورشید و باد و ... دریافت کنند. پتانسیل صرفه جویی انرژی در بخش ساختمان و مسکن بطور کلی بیشتر از بخش های دیگر است، همچنین کاهش مصرف انرژی در این بخش ساده تر و با سرمایه گذاری کمتری نسبت به بخش های دیگر قابل دسترس می باشد. شیوه معماری کاهش مصرف انرژی به این امر می پردازد که چگونه می توان تنها با طراحی معماری مناسب و با انتخاب مناسب فاکتورهای معماری و شهرسازی اثرگذار بر مصرف انرژی ساختمان؛ از قبیل جهت گیری و کشیدگی ساختمان، میزان پنجره ها در جبه های مختلف، نوع و اندازه سایبان ها، جانمایی و چیدمان فضاهای داخلی، تعداد طبقات، فضاهای واسط حرارتی، نوع سقف، ارتفاع کف ساختمان نسبت به سطح زمین، جهت گیری و عرض و ارتفاع خیابان ها و غیره برای هر اقلیم، میزان مصرف انرژی ساختمان ها را کاهش داد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا غفاری
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
مریم محمدی
دانشجوی کارشناسی ارشد مسکن دانشگاه علم و صنعت ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :