بام های سبز

مفهوم معماری سبز که به توسعه پایدار یا ساختمان سبز نیز معروف است، نظریه علم و سبک ساختمان هایی است که بر اساس اصول سازگار با محیط زیست طراحی و ساخته می شوند. معماری سبز تلاش دارد تا تعداد منابعی که در ساخت، بهره داری و اداره ساختمان مصرف می شود به حداقل رساند و نیز آسیبی که به واسطه انتشار، آلودگی و اتلاف اجزای ساختمان به محیط زیست وارد می شود محدود سازد. بام سبز دربرگیرنده سه لایه اصلی پوشش گیاهیف محیط کشت و لایه زهکشی است که نوع مصالح مصرفی و ترکیب لایه ها و همچنین نحوه اجرای آن تدثیرات متفاوتی بر عملکرد حرارتی آن دارد. این تحقیق با تاکید بر نقش کارکرد حرارتی بام سبز، استانداردهای اجرایی وشرح لایه ها و مصالح بام سبز پرداخته و با معرفی جزییات اجرایی مناسب برای کاهش انتقال انرژی در بام می پردازد.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، بام سبز ، کارکرد حرارتی ، استانداردهای حرارتی بام سبز