ارزیابی اثرخروج از مرکزیت ترک افقی بر روی توزیع تنش ورق فولادی به روش اجزاء محدود توسعه یافته

در روش اجزاء محدود توسعه یافته، با درنظر گرفتن مفهوم تفکیک پیوستگی و با استفاده از توابع غنی ساز مناسب و بهره گیری از روابط انرژی، شرایط مرزی ترک به گره ها منتقل می شود. تحلیل تنش ورق فولادی به دلیل وجود تمرکز تنش ناشی از ترک در آن، از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف از انجام این مقاله ارزیابی اثرخروج از مرکزیت ترک دو بعدی بر روی توزیع تنش در ورق فولادی می باشد. یکی از مشکل ترین از روش المان محدود توسعه یافته استفاده می شود. مبنای این روش براساس نظریه مفهوم تفکیک پیوستگی، به جای افزایش تعداد المان ها، افزایش درجات آزاد گره ها می باشد. نتایج نشان می دهد که برای نسبت طول ترک به طول ورق کمتر از 0.5 هرچه خروج از مرکزیت ترک بیشتر باشد و ترک به لبه ورق نزدیک تر شود. مقدار تنش در اطراف ترک کاهش پیدا می کند و برای نسبت بزرگتر از 0.5 با افزایش خروج از مرکزیت ترک مقدار تنش در اطراف ترک افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

اجزاء محدود توسعه یافته ، غنی سازی گره ، ترک دوبعدی ، افزایش درجات آزادی ، ناپیوستگی قوی ، SFEM