تاثیر الیاف فولادی و پلی اولفین بر مقاومت فشاری بتن به روش بارنقطه ای

آزمایش شاخص بارنقطه ای از روش های نیمه مخرب جهت ارزیابی مقاومت فشاری بتن در محل سرویس دهی می باشد که با مغزه گیری از قطعات بتنی و اعمال بار به صورت نقطه ای بر روی آنها انجام می شود. این روش توسط یک دستگاه ساده قابل حمل انجام می شود که هیچ گونه آماده سازی روی نمونه های مغزه خارج شده از سازه ضروری نمی باشد. در آزمایش بارنقطه ای نمونه مغزه توسط بارنقطه ای که بر سطوح جانبی آن وارد می شود، در اثر تنش های کششی ایجاد شده گسیخته می شود. نسبت بار وارد شده به مجذور قطر نمونه (در آزمایش قطری) به عنوان شاخص بار نقطه ای مطرح می گردد. از طرف یضعف بتن در کشش و شکست ترد آن، موجب افزایش تمایل به استفاده از الیاف می گردد. در این مقاله تاثیر الیاف های فولادی و پلی اولفین فورتا بر مقاومت بارنقطه ای و رابطه مقاومت فشاری با پارامتر اندازه گیری شده توسط روش بارنقطه ای ارزیابی شد. نمونه ها در دو رده مقاومتی ساخته و در سنین 7، 14، 28 و 42 روز ازمایش شدند. نتایج نشان می دهد که در بتن حاوی الیاف های فولادی و پلی اولفین فورتا در سن 28 روزه، افزایش مقاومت بارنقطه ای به ترتیب حدود 29 درصد و 24 درصد و همچنین افزایش مقاومت فشاری به ترتیب حدود 19/35 درصد و 7/5 درصد می باشد.

کلیدواژه ها:

بارنقطه ای ، مقاومت فشاری ، الیاف فولادی ، الیاف پلی اولفین فورتا