بررسی تراکم مصالح ترکیبی شن و رس

خاکی که به عنوان خاکریز مهندسی (خاکریزها، بستر پی ها و بستر راه ها) ریخته می شود، برای رسیدن به خواص مطلوبمانند مقاومت برشی، تراکم پذیری یا تراوایی مطلوب باید تا یک وضعیت چگال متراکم شود. علاوه بر این، اغلب خاک هایپی نیز به منظور بهبود خواص مهندسی آنها متراکم می شوند. بنابراین در بسیاری از سازه های خاکی مانند سدها،دیوارهای حایل، بزرگ راه ها، متراکم کردن خاک امری ضروری برای بهبود مقاومت خاک می باشد. تراکم به طور کلییعنی چگالش خاک با خارج ساختن هوا که خود مستلزم صرف انرژی مکانیکی است . همچنین امروزه استفاده از رس هایمخلوط به عنوان هسته سدهای خاکی امری متداول شده است. در این پژوهش با انجام آزمایش پراکتور استاندارد بر روینمونه هایی با درصدهای مختلف شن و رس، وزن مخصوص خشک حداکثر و درصد رطوبت بهینه آنها مقایسه می شود. بهطور کلی مشاهده می گردد با افزایش درصد شن در هر نمونه، وزن مخصوص خشک حداکثر افزایش و درصد رطوبتبهینه کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

تراکم پذیری ، رس مخلوط ، پراکتور استاندارد ، شن