تاثیر معماری پایدار بر ارتقاء کیفی ساخت مراکز درمانی

در جهان کنونی توسعه به عنوان یکی از بزرگترین عوامل تغییر محیط زیست و به تبع آن ساخت و ساز که جزو صنایع بزرگ در استحکام نیروی انسانی ( صدها هزار کارگر ساختمانی و فنون مربوطه ) باعث از بین رفتن زمین های کشاورزی، فرسایش خاک و آلوده کننده محیط زیست و به مخاطره انداختن سلامتی و بهداشت مردم است و بر بحران انرژی دامن می زند. در این میان معماران نیز همسو با سایر دست اندرکاران در پی یافتن راهکارهای جدیدی برای تامین زندگی مطلوب انسان بوده اند. بدیهی است که زندگی، کار، تفریح، استراحت وغیره...همه و همه فعالیت هایی می باشند که در فضاهای طراحی شده توسط معماران صورت پذیرفته و از آنجا که نقاط ضعف و قوت یک ساختمان بر زیست بوم جهان تاثیر مستقیم خواهد داشت، وظیفه ای بس حساس در این خصوص بر عهده معماران می باشد. کاربرد مفاهیم پایداری و توسعه پایدار در معماری مبحثی به نام معماری پایداری آغاز نمود که مهمترین سر فصل ها ی آن با عنوان معماری اکو تک ، معماری و انرژی، معماری سبز ایجاد می گردد . [ 1] خدمات درمانی یکی از مهمترین نیازهای بشری می باشد و با توجه به اینکه برآورده کردن این نیازها به انرژی زیادی را میطلبد، یکی از معضلات جامعه امروزی تهیه و ذخیره انرژی می باشد که باید در جهت حفظ انرژی تلاش بیشتری انجام دهد. در همین سو پرداخت و توسعه معماری پایدار در ساخت این گونه بناها اهمیت خاص پیدا می کند در این راستا نگارنده در این پژوهش ابتدا اطلاعات مربوط به مبانی نظری تحقیق شامل اطلاعات تیوری مرتبط با مراکز درمانی و عوامل تاثیرگذار بر ارتقاء سطح کیفی و همچنین مطالعاتی در رابطه با معماری پایدار گردآوری شده است.

کلیدواژه ها:

مراکز درمانی ، معماری پایدار ، انرژی ، پایداری محیط زیست