مدیریت کنترل فضای سبز با کنترل تلفیقی کنه های تارتن گل سرخ و گل محمدی و رزهای هیبریدی با بکارگیری کنه شکارگر Phytoseilus persimilis Athias henriot سم بیولوژیک آبامکتین و روغن و لک

کنه های تارتن Tetranychus urticae Koch و Cinnabarinus (Boisduval) از مهمترین آفات اکثر گونه ها رز از جمله گل سرخ گل محمدی و رزهای هیبرید بشمار می روند و کنه شکارگر phytoseiulus persimilis Athias henriot از مهمترین شکارگرهای کنه های تارتن فوق است.براساس نتایج طرح تحقیقاتی استفاده از این شکارگر بر علیه کنه های تارتن در سال 1382 طرح تحقیقی-ترویجی تحت عنوان کنترل تلفیقی کنه تارتن رز در محلات در گلخانه های رز تونلی و چوبی در سالهای 1384و 1385 اجرا شد.برای این کار سه گلخانه از هر گلکار در نظر گرفته شد.یک گلخانه بدون سم پاشی به عنوان شاهد یک گلخانه با سم پاشی متعارف توسط گلکار (با سم آبامکتین 0/2 در هزار همراه با روغن ولک 0/52 در هزار )سپس رهاسازی کنه شکارگر به میزان یک دهم تعداد کنه تارتن طبق صد نمونه برداری انجام شده و یادداشت برداریها قبل و بعد از سمپاشی و رهاسازی کنه های شکارگر تا سی روز با فاصله پنج روزه ادامه داشت .نتایج نشان دادکه گلخانه های با کنترل تلفیقی حاوی حداقل تعداد کنه آفت بودند.و بعد از آنها گلخانه های سمپاشی شده و سپس گلخانه های شاهد قرار داشتند.درصد تاثیر این دو روش با فرمول هندرسون تلینیون محاسبه شد و آنالیز داده ها بعد از نرمال کردن آنها انجام گردید.سپس یراساس آزمون چند دامنه ای دانکن مقایسه میانگین تیمارها با یکدیگر صورت گرفت.که در نتیجه تیمارها با شاهد تفاوت معنی دار داشتند. a-%5 و نیز تلفات (درجه تاثیر) 93/56و 67/28و 64/69 و 60/04و 0درصد به ترتیب مربوط به گلخانه های تلفیقی تونلی تلفیقی چوبی سمپاشی تونلی سمپاشی چوبی شاهد تونلی و شاهد چوبی بود.طبق این نتایج موثرترین مبارزه روش تلفیقی با تلفات 93/56 درصد بوده است.که جهت استفاده در گلخانه های رز پیشنهاد می شود.البته در مزارع گل محمدی باید رهاسازی کنه شکارگر زیادتر در طول سال باشدو در صورت طغیان کنه از روش سمپاشی با سم بیولوژیک فوق و روغن استفاده شود.

کلیدواژه ها:

کنه تارتن ، مبارزه بیولوژیک ، گلخانه ، رز ، کنه شکارگر ، گل محمدی