امروزه کیفیت
سرزندگی عرصه های عمومی تنزل یافته و حضور داوطلبانه مردم در فضاهای شهری کمرنگ شده است. اگر چه میزان جمعیت حاضر در عرصه های عمومی شهرها بقدری است که ما در برخی مکان ها با ازدحامجمعیت نیز روبرو هستیم اما این ازدحام نیز خود عاملی بر کاهش کیفیت زندگی جمعی شهرها شده است. این جمعیت فضای کافی و تسهیلات لازم برای انجام فعالیت های اختیاری و درنگ در فضا را نداشته و نهایتا0 تعاملات کمتری میان آنان بروز می کند. بنابراین ، فضاهای شهری ما به عرصه هایی بی روح و عاری از شرایط بروز زندگی اجتماعی بدل گشته اند.با توجه به این که یکی از اهداف اصلی رویکرد متاخر طراحی شهرییا مکان سازی، سرزنده نمودن فضاهای شهری است، جهت تحقق
سرزندگی فضاهای شهری و دستیابی به شاخصه های مورد نیاز آن از نظر کارشناسان این امر استفاده شده و پس از بررسی آراء نظریه پردازان طراحی شهری، شاخصههای اصلی فضاهای شهری سرزنده بدست میآید. اصولی که از این مطالعات استخراج شده به همراه شاخصه های فرعی
سرزندگی که از مطالعات نظری حاصل شده، جهت تدوین تدوین راهکارهایی برای حضور داوطلبانه و فعالانه شهروندان در فضاهای شهری بکار گرفته شده است.جهتگیری که در شهرهای امروز در حال رخ دادناست حرکت به سمت انواع جدید واقعیت های شهری است.اینروزهانقش
مبلمان شهری درخدمت رسانی بهشهروندان هرشهربرکسی پوشیده نیست.امامسیولان امرودستاندرکاران امورشهری معتقدندکه گذشته ازامرخدمات رسانی،حفظ هویت وزیبایی سیمای شهری نیزازاولویتهای بالایی برخورداراست؛چنانکه بعضا مشاهده میشودباگسترش بیضابطهی بسیاری ازشهرهای بزرگ وافزایش جمعیت،کم کم تسل مسیولان شهری به کنترل اوضاع اجتماعی وپرداختن به امورسیمای شهرهاوساماندهی آن کمترازگذ شته میشودوگاهی هویت حفظ سیمای بصری درزیرپوشش عملکردهاوپاسخ به نیازروزمره ی شهروندان به فراموشی سپرده میشود.