تحلیل و بررسی روشهای نوین تدریس در سطوح آموزشی بالا و میزان تاثیرگذاری آنها

در بسیاری از مواقع دستیابی به اهداف آموزشی، از طریق آموزشهای مستقل، بسیار آسانتر و امکان پذیرتر از روشهای سنتی دیگر است. بویژه اگر روش آموزشی مستقل، به طور صحیح به کار گرفته شود، روحیه استقلال یادگیرندگان در اجرای فرآیندهای آموزشی، تقویت می شود. به همین منظور در دنیای امروزی، از روشهای نوین تدریس برای دستیابی به این هدف استفاده می گردد. استراتژی مهم در اینگونه از روشهای آموزشی، شاگرد محوری است. این نوع از آموزش همچنین شامل فراهم آوردن شرایطی است که در آن یک سازمان یا یک گروه، بتوانند دارای تواناییها و مهارتهای خودآموزی شوند. برنامه های انعطاف پذیری در چنین روشهای آموزشی وجود دارند که باعث می شوند تا یادگیرنده در یک فضای مناسب، از یک ریتم آموزشی خاصی، برخوردار گردد. امروزه روشهای نوین تدریس باعث می شوند تا اشتیاق جهت کسب مهارتهای تخصصی، ارتقاء و پیشرفت در دستیابی به مواد آموزشی و افزایش انگیزش و مشارکت در به کارگیری روشهای نوین در یادگیری مشاغل حرفه ای و پیچیده، در افراد یادگیرنده توسعه پیدا کند. در این مقاله سعی بر آن شده است، علاوه بر بررسی اجمالی مفاهیم مربوط به روشهای نوین تدریس، به انواع آن نیز به طور خلاصه پرداخته شود. برخی از این روشها عبارتند از: مدل رفتاری، بازخورد نظیر به نظیر، پروژه بازی، بازی استعاره ای، داستان سرایی، روش عملکردی و روش سبدی.

کلیدواژه ها:

روشهای تدریس ، تاثیر گذاری ، تواناییها و مهارتهای حرفه ای ، آموزشهای مستقل