مینیمالیسم در تئاتر مدرن

مینیمالیسم به عنوان سبکی هنری و مخالف بازنمایی عینی در اثر، با به کارگیری روشهای خالی از پیچیدگی همراه با اصول ساده هندسی، نظم، صنعت ایجاز و هنر انتزاعی، به دنبال مختصرگویی و آزاد گذاشتن مخاطب در برداشت وی از اثر است این سبک هنری مربوط به ابتدای دهه ۱۹۶۰ در مخالفت با سبک اکسپرسیونیسم انتزاعی که سبک هنری غالب در آن روزهای آمریکا بود، به وجود آمد چرا که مینیمالیست ها به دنبال یک روش منطقی بانگاه به مفاهیم فیزیک عمومی مانند تصاعدیهای ریاضی در اثر هنری بودند به همین خاطر الگوی طراحی صنعتی و نظم به فراوانی در سبک مینیمالیسم استفاده می شود مینیمالیسم در تیاتر به عنوان سبکی مدرن شناخته می شود که مختصر عناصر دیداری را جایگزینی انبوه گفتگوی نمایشی می کند. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی براساس اطلاعات گردآوری شده به روش کتابخانه ای به تعریف مینیمالیسم پرداخته چند اصل غالب آن را عنوان کرده و همچنین ارتباط آن با صنعت ایجاز را بررسی می کند. سپس موارد عنوان شده را در تیاتر مدرن مورد ارزیابی قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

مینیمالیسم ، تیاتر ، مدرن ، ادوارد گوردون کریگ ، فوق عروسک ، حذف و ایجاز