مبانی توسعه پایدار و مفاهیم آن در معماری شهر ایرانی اسلامی زاهدان

شهرنشینی در ایران، با ورود اسلام وارد مرحله شد بطوریکه شالوده زندگی شهری شکل گرفته در زمان ساسانیان، دگرگونی یافت و در راستای قوانین اسلامی در ابعاد مختلف اجتماعی و اقتصادی، جوامع شهری دچار تحولات اساسی و نیز استقرار مساجد در بافت شهرها به تغییرات کالبدی آنها منجر گردید. رشد سریع شهرها و ایجاد شهرهای جدید با شکلی دگرگونی و فهرنگی نوین فراهم گردید در پی این تحولات جامع دین اسلام و مبانی فلسفی آن مفهوم شهر و شهرسازی اسلامی به عنوان یک مقوله جدید در شهرسازی در سطح جهان و بویژه در کشورهای اسلامی مطرح شد که بطور ملموسی در امور نظریه توسعه کالبدی ساخت و طراحی شهرها نمود پیدا کرده است از سوی دیگر با مطرح شدند اواخر قرن بیستم و در پی آن شهرهای پایدار مباحث مربوط به رابطه میان انسان محیط پایدار زیست و توسعه به طور جدی در معماری و شهرسازی برای ایجاد تعادل میان سطوح متنوعی زیستی با درک از محیط آغاز شده است هدف این مقاله آن است که با معرفی و مقایسه شاخصهای توسعه شهری پایدار با شهرسازی پاسخ دهد در این مقاله، ابتدا به بیان مفاهیم و اصول کلی توسعه پایدار، تبیین چارچوب نظری شهر پایدار و مفاهیم شهر اسلامی خواهیم پرداخت. نتایج تحقیق نشان می دهد که شهر اسلامی به بهره جستن از اصول و ارزشهای خاص اسلامی، توانسته است شاخصهایی را که امروزه در شهرهای پایدار مورد توجه قرار دارند را رعایت نموده و به عنوان نمونه ای از شهر پایدار مطرح شود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، شهر پایدار ، شهر اسلامی پایدار ، شاخصهای پایداری