قابلیت کاربرد روایت نذورات سنتی ایراندر تولیدات پویانمایی ملی

مقاله حاضر به بررسی مفهوم روایت، که حلقهای مفقوده در بسیاری از پویانماییهای ملی ایران است، میپردازد. این پژوهش سعی دارد تا با الهام گرفتن از نحوه روایت سنت نذر در جامعه سنتی ایران، به بازنگری دوبارهای با استفاده از علم هرمنوتیک متن به رابطهای جدیدی میان جامعه سنتی ایران با جامعه معاصر آن برسد، که ماحصل این دستاورد را میتوان در صنعت پویانمایی ملی به کار برد. از جمله اهداف این پژوهش شناخت نقش داستانی روایتهای نذورات در جامعه سنتی ایران است. گزارههای مهم فرهنگیو تاریخی موجود در این روایتها به لحاظ عینیت و قطعیت مرجعی مناسب برای خلق نوآوری در حوزه پویانمایی ملی میباشد. این مقاله با روش تحلیلی- توصیفی در پی پاسخ به این سوال اصلی است که چگونه میتوان از روایت نذورات سنتی ایران در تولیدات پویانمایی ملی بهره جست و چه راهکارهایی را میتوان ارایه داد نتایج حاصل از تحقیق بیانگر این مطلب است که آنچه موجب میشود فیلمهای پویانمایی با وجود استفاده از اتمسفر خیالانگیز ایرانی در تمام جهان مورد توجه واقع شود، به نوعی همه فهم کردنقواعد روایتی ایرانی میباشد. شاید بهتوان از اصطلاح ترجمه بصری ملیتهای مختلف و برداشت آنها نسبت به هنر و فرهنگ ایرانی نام برد.

کلیدواژه ها:

نذورات ، روایت ، سنت ، پویانمایی ، آیینهای سنتی