ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد و تحمل به تنش ژنوتیپ های ماش تحت تنش خشکی

بهمنظور بررسی اثر دور آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد و تحمل به تنش ژنوتیپهای ماش در شرایط آب و هوایی شمال خوزستان تحقیقی در تابستان سال 1394 در اراضی کشاورزی شهرستان شوش، روستای زعن انجام شد. آزمایش بصورت کرتهای خردشده در قالب طرح آزمایشی بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و با دو فاکتور دور آبیاری و ژنوتیپاجرا گردید.دور آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در چهار سطح(7 ، 9 ، 11و13 روزه) و ژنوتیپ با چهار سطح به ترتیب رقم پرتو و ژنوتیپهای امید بخش 6368 VC VC6496,VC6371 ,به عنوان فاکتور فرعی تعیین شد. نتایج آزمایش نشان داد که تیمارهای دور آبیاری، ژنوتیپ و برهمکنش آنها بر صفات مورد نظر از قبیل عملکرد دانه، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک ، شاخص برداشت و میزان پروتیین دانه اثر معنیداری داشت. بیشترین عملکرد دانه در برهمکنش دور آبیاری و ژنوتیپ به میزان1670کیلوگرم در هکتار به تیمار دور آبیاری 7 روز و ژنوتیپ VC6371و کمترین عملکرد دانه به میزان 3/715 کیلوگرم در هکتار به تیمار دور آبیاری13 روز و ژنوتیپ VC6496تعلق یافت. به نظر میرسد ژنوتیپ VC6371از نظر تولید دانه در شرایط دور آبیاری،بر اساس شاخص STI تحمل بالاتری نسبت به دیگر ژنوتیپهای مورد ارزیابی داشته باشد لذا میتواند برای مناطقی با کمبود آب مناسب باشد.

کلیدواژه ها:

ژنوتیپ ، دور آبیاری ، عملکرد دانه ، ماش