بررسی شاخص های بهداشت حرفه ای کارگاه های زیر 20 نفر استان گلستان در سال1394

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,520

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC10_025

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1396

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: رعایت مسایل ایمنی و بهداشت محیط کار در کلیه کارگاه ها از الزامات قانونی، انسانی و سرمایه ای محسوب می گردد. کارگاه های کوچک به مراتب در معرض مخاطرات بیشتری قرار داشته و مراقبت های کمتری برای کارگران آنان صورت می گیرد. در استان گلستان 15560 کارگاه شناسایی شده وجود دارد که تقریبا 96 % این کارگاه ها را، کارگاههای زیر بیست نفر شاغل تشکیل می دهند و حدودا بیش از 57 % کل شاغلین استان نیز در این گروه ) 20 < ( مشغول به کار هستند. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت این دسته از کارگاه ها از جنبه مواجهات شغلی با عوامل زیان آور ) فیزیکی،شیمیایی، بیولوژیکی و ارگونومیکی ( می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه به روش سرشماری انجام شده است. در سال 1394 از بین کارگاه های شناسایی شده در استان، حدودا 89 % کارگاه ها توسط بازرسان بهداشت حرفه ای، با استفاده از چک لیست بازرسی )فرمت مصوب وزارتبهداشت( مورد بازدید قرار گرفتند. تمامی اطلاعات مربوط به بازرسی ها در سامانه جامع بازرسی ثبت گردیده است. جهت گرد آوری داده ها از آمار وگزارشات بازرسان بهداشت حرفه ای و همچنین سامانه جامع بازرسی استفاده شد. تجزیه و تحلیلداده ها نیز به کمک نرم افزارهای Excel و Spss انجام شد. یافته ها: بر اساس یافته ها، 34 % شاغلین در معرض سروصدای بالاتر از حد مجاز قرار داشتند. 2/ 4% از شاغلین در معرض ارتعاش، 5/ 6% در معرض روشنایی نامناسب محیط کار، 11 % در معرض پرتوهای زیان آور ) IR و %4/7 ،)UV درمواجهه با گرما و رطوبت، 5/ 4% در مواجهه با سرمای محیط کار و 5/ 22 % نیز در معرض تماس پوستی با عوامل شیمیایی محیط کار بوده اند. همچنین 3/ 8% از شاغلین در معرض عوامل بیولوژیکی زیان آور محیط کار، 5/ 37 % دارای وضعیت نامناسببدنی حین انجام کار، 4/ 7% استفاده از ابزار کار نامناسب و 1/ 6% نیز حمل بار بیش از حد مجاز داشته اند. نتیجه گیری: کارگاه های کوچک و مشاغل صنفی در مقایسه با صنایع بزرگ از نظر تاسیسات و تسهیلات بهداشتی ومخاطرات عوامل زیان آور محیط کار شرایط نامناسب تری دارند. وجود خا های قانونی در پیگیری جهت رفع نقص در این کارگاه ها بر مشکلات افزوده است. بر همین اساس، برنامه ریزی جهت توانمندسازی این قشر از طریق برقراری شرایط آموزشی، مشاوره ای، تسهیلات محیط کار، برقراری امکانات ارایه خدمات بهداشتی در مجتمع های کارگاهی و کارگاه هایکوچک، راه اندازی آموزشگاه های اصناف جهت ارایه خدمات آموزشی به شاغلین صنوف و... مواردی است که می بایست بصورت جدی نسبت به انجام و تقویت آنها در اسرع وقت اقدام نمود.

نویسندگان

محمدعلی میرزایی

کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای، کارشناس مسیول بهداشت حرفه ای معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گلستان

مرتضی کهن سال

کارشناس ارشد مهندسی ایمنی صنعتی، کارشناس بهداشت حرفه ای شبکه بهداشت و درمان شهرستان بهشهر