مداخلات مهندسی روشنایی به منظور پیشگیری از اختلالات اسکلتی –عضلانی در چاپ درجه های حجم نماوری سرنگ

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 411

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC10_018

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1396

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: چاپ درجه های حجم نماوری بدنه سیلندر سرنگ ها یکی از بخش های حساس در صنعت سرنگ سازیمی باشد که با سامت افرادی ک نیازمند تزریق و مصرف دارو بوده ارتباط مستقیم دارد. بنابراین بازرسی و نظارت در چاپ جز وظایف لازم و ضروری دانسته شده که با توجه به ماهیت کار نیازمند تامین روشنایی مناسب می باشد؛ تا بتواند ضمنپیشگیری از وقوع خطایی که سامت فرد را تهدید می کند، از وقوع حوادث ارگونومیکی نظیر اختالات اسکلتی– عضلانی در وظیفه کاری اپراتورهای این بخش جلوگیری کند. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین روشنایی، حفظ کمیتو کیفیت روشنایی برای تامین شرایط کار راحت و ایمن، مطابق با اصول ارگونومی و معیارهای بهداشت حرفه ای در محیط کار انجام گرفت.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی می باشد که در سال 1395 در یکی از صنایع سرنگ سازی درشهرستان ارومیه انجام گرفته است. به منظور ارزیابی اختالات اسکلتی- عضلانی از روش RULA و OWAS استفاده شد و به علت مهم بودن وظیفه چاپ درجه های حجم نماوری در روی سیلندرها، پوسچرهای مربوط به این بخش مورد ارزیابیقرار گرفت. میزان روشنایی محیط نیز با استفاده از دستگاه لوکس متر TES1335 )با دقت اندازگیری 0.01 لوکس( اندازه گرفته شد. در نهایت داده های بدست آمده وارد نرم افزار SPSS- V16 شده و با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: ارتباط معناداری بین میزان روشنایی با اختالات اسکلتی- عضلانی وجود دارد. شدت روشنایی عمومی واحد چاپ به طور متوسط بین 90 - 100 لوکس بوده که تفاوت فاحشی با حدود مجاز توصیه شده در کتابچه مواجهه شغلی وزارت بهداشت در ایران ) 500 لوکس( داشته است. سطح ریسک اختالات اسکلتی – عضلانی به روش OWAS برابر 2 بدستآمد؛ بدین معنی که پوسچر ممکن است اثر آسیب زا بر دستگاه اسکلتی- عضلانی داشته باشند و اقدامات اصلاحی در آینده نزدیک باید اعمال گردد. سطح ریسک به روش RULA نیز برابر 3 بوده است به طوری که تحقیقات بیشتری در آینده نیازبوده و بزودی باید تغ ییرات و اصلاحات جدی بر روی پوسچر انجام گیرد. بیشترین اختالات اسکلتی– عضلانی نیز مربوط به نواحی کمر ، سر و گردن بوده است. نتیجه گیری: بیشترین فراوانی اختالات اسکلتی- عضلانی ناحیه گردن مربوط به ایستگاههایی بود که کمترین روشناییعمومی را داشته اند. چرا که افراد مجبور به حفظ پوسچری بودند که بیشترین روشنایی دریافتی را داشته باشد. می توان گفت با به کارگیری مداخات مهندسی، نظیر مهندسی روشنایی در محیط های کار می توان شرایط کار مناسب را برایشاغلان تامین نموده و از این جهت به حفظ سامت نیروی کار کمک کرد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

نفیسه نصیرزاده

دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی بهداشت حرفه ای؛ دانشکده بهداشت، علوم پزشکی تبریز، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای

جلیل نظری

PH.D و عضو هیات علمی دانشگاه ، مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، علوم پزشکی تبریز، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای

ندا مهرپرور

دانشجوی کارشناسی ، مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، علوم پزشکی تبریز، گروه مهندسی بهداشت حرفه