رابطه خودتنظیمی با رفتارهای پرخطر در دختران دبیرستانی

خودتنظیمی به کاربرد تواناییها و قابلیتهای خودهدایتی، خودکنترلی و خودمختاری اشاره میکند. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه خودتنظیمی با رفتارهای پرخطر در دختران دبیرستانی بود. روش تحقیق، توصیفی - همبستگی بود. جامعهی آماری این پژوهش دختران هنرستانی منطقه یازده تهران بود که از بین آنها 198نفر به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. از پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی(MSLQ (و پرسشنامه مقیاس خطرپذیری نوجوان ایران (IARS (برای جمعآوری دادهها استفاده شد. برای تحلیل دادهها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام در سطح آلفای 5 %استفاده شد. نتایج نشان داد بین ذهنآگاهی و خودتنظیمی با رفتارهای پرخطر در دختران دبیرستانی رابطه وجود دارد و ذهنآگاهی و خودتنظیمی میتوانند رفتارهای پرخطر را در دختران دبیرستانی پیشبینی کنند (05/0