بررسی رابطه سلامت روان و پرهیز ازخشونت (مطالعه موردی: دانش آموزان شهر خوسف)

خشونت عملی آسیب رسان است که فرد برای پیشبرد مقاصد خویش به کار می برد و صرفا جنبه فیزیکی (بدنی) ندارد، بلکه ممکن است ابعاد روانی (فحاشی، تحقیر، منزوی کردن، داد و فریاد زدن و ...)، اقتصادی (شکست وسایل) و حتی جنسی نیز داشته باشد. انسان سالم، محور توسعه اجتماعی است و فرایند توسعه بدون توجه به این بعد مهم ناممکن است. سلامت افراد جامعه، به خصوص اقشار موثر و سازنده آن، لازمه پویایی، بالندگی و اعتلای آن جامعه است. تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه سلامت روان دانش آموزان و خشونت آنها انجام یافته است. در چارچوب نظری از نظریات مازلو، پارسونز، مک کوایل، هیرشی و آدلر استفاده شده است. این پژوهش، به روش پیمایشی به بررسی رابطه ی سلامت روان و خشونت در بین دانش آموزان شهر خوسف، در سال تحصیلی 95-94 پرداخته است که تعداد 386 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه های استاندارد و محقق ساخته می باشند. با توجه به یافته های تحقیق پاسخگویان از سلامت روانی بالایی برخوردارند. یافته های پژوهش نشان می دهند که بین متغیرهای زمینه ای با سلامت روان رابطه ای وجود ندارد. اما بین بازاندیشی سلامت روان، نگرش به سلامت روان، و ابعاد سلامت روان با خشونت رابطه معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان می دهد که چهار متغیر (بازاندیشی سلامت روان، جنسیت، ابعاد سلامت روان و نوع مدرسه) در مجموع 15 درصد از تغییرات در متغیر وابسته خشونت را تبیین می کنند.

کلیدواژه ها:

خشونت ، نگرش ، بازاندیشی ، سلامت روان ، دانش آموزان