بررسی نتایج طرح اختلاط آسفالت ماستیک درشت دانه (SMA) (درمحور مینودشت- گنبد)

آسفالت ماستیک درشت دانه که از مقاوم ترین انواع مخلوط های آسفالتی شناخته شده تا به امروز است، فرآیند انتقال و تنزیل بار را از طریق تماس مستقیم سنگ روی سنگ در این نوع از مخلوط های آسفالتی، می بایست دانه بندی از نوع میان تهی را به منظور طرح اختلاط ساخت این نوع مخلوط به کار بریم که در نتیجه این عمل مقدار فضای خالی این نوع مخلوط ها بسیار زیاد خواهد شد. همچنین در این نوع از مخلوط ها به دلیل مصرف قیر زیاد، پدیده ریزش قیر اتفاق می افتد که می تواند ضخامت قیر در اطراف سنگدانه ها را کاهش داده و موجب نفوذ آب و کاهش چسبندگی میان قیر و سنگدانه ها شود. از عوامل مهمی که بر دوام، کیفیت و افزایش عمر مفید روسازی های آسفالتی اثر مستقیم دارد، کیفیت مخلوط آسفالتی از نظر نوع دانه بندی، چنس مصالح سنگی، نوع و مقدار قیر مصرفی و در مجموع عملکرد آن با توجه به شرایط و انتظارات مورد نظر می باشد که جملگی می تواند در قالب طرح اختلاط مناسب مخلوط گردد. از این رو به منظور تثبیت مخلوط های آسفالتی با استخوان بندی سنگدانه ای از الیاف یا اصلاح کننده های پلیمری استفاده می شود. به این منظور در این پژوهش آزمایش های مربوط به مرغوبیت مصالح سنگی ابتدا روی مصالح نمونه برداری شده از کارخانه آسفالت پروژه محور مینودشت- گنبد انجام و سپس نمونه هایی با درصدهای مختلف قیر (5/5، 6، 6/5، 7، 7/5، درصد) تهیه، با توجه به کمیت های به دست آمده و خواص مورد انتظار از مخلوط های آسفالتی درصد قیر بهینه طرح اختلاط انتخاب گردید.

کلیدواژه ها:

آسفالت ماستیک درشت دانه ، طرح اختلاط ، مصالح سنگی