پیش بینی گرایش به خودکشی براساس سبک های شخصیتی در دانشجویان

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به خودکشی براساس سبک های شخصیتی انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر، توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال تحصیلی 1394 -95 بود. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای تصادفی انجام شد.حجم نمونه با توجه به فرمول پیشنهادی پلنت 150 (2009) نفر انتخاب شد. پرسشنامه های گرایش به خودکشی بک (1991) و پرسشنامه سبک های شخصیتی نیو بر روی آزمودنی ها اجرا شد. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از روش رگرسیون چند متغیره انجام شد. یافته ها: داده های به دست آمده در این پژوهش نشان دهنده آن است که متغیر با وجدان بودن به صورت منفی می تواند گرایش به خودکشی را پیش بینی کند. همچنین متغیر میزان گرایش به خودکشی با برون گرایی، بازبودن به تجربه ها رابطه منفی معنی دار دارد و نیز با روان نژندی رابطه مثبت معنادار دارد. نتیجه گیری: می توان چنین نتیجه گیری کرد که سبک های شخصیتی می تواند، پیش بینی کننده گرایش به خودکشی باشد.

کلیدواژه ها:

سبک های شخصیتی ، گرایش به خودکشی ، دانشجویان