اثربخشی آموزش ذهن اگاهی مبتنی بر کاهش تنیدگی (MBS-R)بر کاهش اضطراب و افسردگی مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان

مقدمه: اموزش گروهی مبتنی بر حضور ذهن یکی از درمان های موثر برکاهش اضطراب و افسردگی مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان شناخته شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش ذهن اگاهی مبتنی بر کاهش تنیدگی برکاهش اضطراب و افسردگی مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان انجام شد.روش: این مطالعه، یک مطالعه کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون، پس آزمون با یک گروه آزمایش (مداخله) و یک گروه کنترل است. جامعه مورد مطالعه را کلیه مادران دارای کودک مبتلا به سرطان در شهر مشهد تشکیل می دادند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه اضطراب و افسردگی بک بود که توسط مادران در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل گردید. سپس شرکت کنندگان گروه آزمایش در 8 جلسه یک ساعته درمان مبتنی بر حضور ذهن مبتنی بر کاهش تنیدگی شرکت کردند. شرکت کنندگان در این پژوهش، پرسشنامه های افسردگی (BDI-II) و اضطراب بک (BAI )را به عنوان پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از روش آماری تحلیل کواریانس استفاده شد که نشان داد، آموزش حضور ذهن مبتنی بر کاهش تنیدگی به طور معناداری ( p<0/05) میتواند از اضطراب و افسردگی مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان بکاهد. هم چنین تحلیل نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش حضور ذهن مبتنی بر کاهش تنیدگی برکاهش اضطراب و افسردگی مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان تاثیر مثبت دارد. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین میزان افسردگی و اضطراب گروه آزمایش در هر سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تفاوت معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: بنابر یافته های این مطالعه، این شیوه درمانی می تواند باعث کاهش افسردگی و اضطراب مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان شود و نمایانگر افق تازه ای در مداخلات بالینی می باشد و می توان از این روش برای ارتقاء سطح سلامت افراد دارای بیمار مبتلا به سرطان سود جست.

کلیدواژه ها:

آموزش حضور ذهن مبتنی بر کاهش تنیدگی ، افسردگی ، اضطراب ، مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان