نقش ادراک دلبستگی دوران کودکی، الگوهای نمازخوانی و استرس تجارب بحرانی در رفتارهای پرخطر دانشجویان

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش ادراک دلبستگی دوران کودکی و الگوی نمازخوانی و استرس تجارب بحرانی بر رفتارهای پرخطر دربین دانشجویان انجام شد. این پژوهش از نوع توصیفی و تحقیق میدانی می باشد. روش: جامعه آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه آزاد بیرجند می باشد و حجم نمونه این پژوهش براساس جدول مورگان370 نفر که به صورت چند مرحله ای و در دسترس انتخاب شده است. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی، سبک های دلبستگی، الگوی نمازخوانی و استرس تجارب بحرانی استفاده شده است. به منظور توصیف داده های این پژوهش از شاخص های آمار توصیفی (مانند میانگین و واریانس) و نیز از شاخص های آمار استنباطی مانند رگریسون چندگانه ا ستفاده شد. داده ها به کمک نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته ها: سبک های دلبستگی به والد( به جز دو سوگرا به مادر) پیش بینی کننده گرایش به رفتارهای پرخطراست. افزون بر این دو الگوی نمازخوانی اجبار به نماز و نماز با حضور قلب پیش بینی کننده ی رفتارهای پرخطر بدست آمدند. نتایج همچنین نشان داد شدت استرس ادراک شده پیش بینی کننده ی گرایش به رفتارهای پرخطر است. نتیجه گیری: نتایج در راستای اهمیت ادراک دلبستگی و الگوهای نمازخوانی با توجه به شدت استرس بحث شد. یافته ها از نقش ادراک دلبستگی دوران کودکی، الگوهای نمازخوانی و استرس تجارب بحرانی بر گرایش دانشجویان به رفتارهای پرخطر حمایت میکند. بنابراین آموزش سبکهای فرزندپروری سالم، ترویج فرهنگ نمازخواندن با خظور قلب و ایجاد محیطی عاری از استرس های مخرب میتواند به عنوان عوامل بازداری از گرایش به رفتارپرخطر در بین جوانان مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ادراک دلبستگی ، استرس تجارب بحرانی ، الگوی نمازخوانی و گرایش به رفتار پرخطر