مفهوم به کارگیری حواس در معماری با رویکرد حس مکان و عوامل تاثیر پذیرآن بر ادراکات ذهنی در محله های مسکونی

هر محیط، روح یا فضایی دارد که از تک تک عناصر موجود در محیط تاثیر می پذیرد، انسان در ثانیه های ابتدایی ورود به یک محیط بدونه اینکه تک تک عناصر موجود یا جز جز عوامل محیطی را بررسی کرده باشد، با برداشتها و دریافتهای نا خدا آگاه یک احساس کلی را درک می کند، که روح یا فضای حاکم بر محیط است. تمام اطلاعاتی که ما از جهان پیرامون خود داریم ازطریق حواس ما بدست می آید. یکی از معانی مهم و موثر در ارتباط انسان و محیط که مورد توجه طراحان بوده است حس مکان می باشد. حس مکان از معیارهای ارزیابی محیط های باکیفیت بوده و در معماری و رشته های طراحی محیط نقش مهم و موثری دارد. عمل کرد گرایی دیدگاهای مدرنیستی توسعه، انسان و شهر و معماری را از معنا بیگانه و حس تهی ساخته و با تولید انبوه فضاهای بی هویت و بی معنا انسان را در بی مکانی و بی هویتی رها کرده اند. الگو های توسعه شهر پایدار، از یک زاویه پاسخی به بی تفاوتی های خسارت بار نسبت به هویت و تاریخ و حس و روح دیدگاه های مدرنیستی توسعه نیز تلق می شوند. هدف پژوهش های مکان محوری در بافتهای شهری فراتر از راستی آزمایی فرضیات دانش و روابط انسان و محیط در زمینه بستری ایده ال، از حیث فراهم بودن تعاملات روزمره انسان و اجتماع وکالبد و معنا،مطالعات مستقر بر روابط و ثیق حس مکان و رفتارهای مشارکت جویانه شهروندان در فرایند توسعه شهرهای پایدار بوده است. این مقاله بر گرفته از پژوهش مبنایی وتبیینی در بعد پذیری وحس مکان و تطبیق مدلهای نگرشی ارزیابی با ویژگیهای محیط و بافت محلهای مسکونی شهری است. این پژوهش، همچنین با مطالعه تاثیر پذیری ابعاد حس مکان از ادراکات ذهنی شهروندان و نیز ارایه مدل تحلیلی تاثیر سنجی ابعاد مولفه های حس مکان از عوامل ذهنی در محیط محله های مسکونی شهری پرداخته است.

کلیدواژه ها:

حواس در معماری ، حس مکان ، محله های مسکونی