اصول طراحی فضاهای عمومی در بافت های شهری تاریخی

عبارت بافت شهری تاریخی فضایی را متصور می‎سازد که تمامی عناصر فیزیکی مکانی با نام شهر را با تمام ابعاد اجتماعی و اقتصادی آن، دربرگرفته و تاریخی بودن جنبه زمانی و به نوعی فرهنگی و ارزشی آن را تعریف می‎کند.(حناچی، 1365، 148) بافت های قدیمی و مرکزی هر شهر بیانگر فرهنگ، هویت و روابط اجتماعی نسل های گذشته و حال آن است. گو اینکه در پی دگرگونی شیوه های زندگی و نیاز به خدمات معاصر، محله های کهن و قدیمی شهر دست خوش فرسودگی ساختاری شده اند. در این میان فضاهای عمومی از آنجایی که می توانند یک پیام بصری درباره شهر ایجاد کرده وهم بازدیدکنندگان و هم شهروندان از طریق آنها هویت شهر را شناسایی وتعیین نمایند اجزای مهمی از ابتکارعمل های بازآفرینی شهری محسوب می گردند. بر همین اساس در این مقاله با استفاده از روش های مختلف تحقیق و به ویژه روش های تفسیری و تحلیل و شناخت و تحلیل، اصولی جهت طراحی فضاهای عمومی شهری مرکز تاریخی تهران ، شامل مواردی که در پی می آیند، ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

بافت شهری تاریخی ، فضاهای عمومی ، اصول طراحی