بررسی اثرات فیزیکی شهر بر تغییرات فضای سبز نمونه موردی شهر بابل

رشد و توسعه شهرنشینی با گسترش کالبدی شهرها رابطه مستقیم داشته و دور از طبیعت و قطع رابطه انسان با محیط زیست طبیعی را موجب می شود افزایش جمعیت و گسترش شهر نشینی موجب تبدیل فضای سبز شهری به سطوع بتنی خشن و نفوذ ناپذیر می شود و این روند در کشورهای در حال توسعه و جهان سوم نمود جدی تری دارد از سوی دیگر توسعه بی رویه و ناپدار شهری باعث افزایش حاشیه نشینی؛ تخریب نواحی سبز شهری و بالا رفتن تقاضا ی زمین شهری می گردد این حالت باعث از بین رفتن فضاهای سبز درون شهری و اطراف و تغییر کاربری این گونه اراضی می شود اهمیت فضاهای سبز شهری تا آن حدی است که به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی جوامع مطرح می گردد فضای سبز شهری به مجموعه ی فضا های باز و سبزی گفته می شود که در داخل محیط های شهری با اهداف مشخص برنامه ریزی و عملکرد های معینی بر عهده ی آن نهاده شده است.فضاهای سبز شهری بخشی از فضا های وسیعیه محدوده موجود بر محدوده ی عملکردی شهراست که به منظوره ایجاد تنوع و زیبایی. افزایش کیفیت زیستی .تامین رفای انسانی و ارایه ی خدمات ویژه به شهروندان انتخاب شده و با انواع پوشش های گیاهی موجود و غیر بومی تحت نظارت و مدیریت انسان شهری قرار دارد.فضا شهروندان انتخاب شده و با انواع پوشش های گیاهی موجود و غیر بومی تحت نظارت و مدیریت انسان شهری قرار دارد.فضا ها و کاربری های شهری و کمربند محاط کننده جهت کنترل آینده شهر است و حایل و جدا کننده بین کاربری ها و برقرار کننده پیوند میان ساخت اصلی شهر است از این توصیف می توان به اهمیت کاربرد فضای سبز در برنامه ریزی شهری پی برد علاوه بر مزایای اجتماعی و فیزیولوژیکی طبیعت شهر می تواند مزایای اقتصادی را نیز چه برای مدیران شهری و چه برای شهروندان فراهم سازند. به عنوان مثال پالایش هوا توسط درختان باعث کم شدن هزینه های آلودگی و میزان آن می گردد به علاوه ارزش های زیبایی شناختی .تاریخی. تفرجی پارک های شهری باعث اقزایش جذابیت شهر ارزش گردشگری و در نتیجه درآمد می شود بنابراین بررسی فاکتور های مدیریتی در جهت توسعه فضای سبز شهری و ایجاد توسعه شهری در این مطالعه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

فیزیکی شهر ، توسعه شهری ، تغییرات فضای سبز ، شهر بابل