بررسی میزان اثربخشی متغیرهای تعدیل گر بر مولفه های تفکر استراتژیک مدیران

تفکر استراتژیک به تحلیل فرصت ها و مشکلات از نگاهی جامع می پردازد و پیامدهای احتمالی کارها را بر دیگران مدنظر قرار می دهد. متفکران استراتژیست تصویر آینده را ترسیم می کنند و رویکردی عملگرا به چالش ها و مسایل روزمره دارند. آنان این کار را طی فرایندی مستمر انجام می دهند و آن را یک اقدام نمی دانند . در این بین متغیرهای تعدیل گر شامل سن ، جنس ، تحصیلان ، سابقه کاری و تاهل نیز از جمله مواردی است که در یک سازمان ایفای نقش می کنند در این مقاله سعی شده است ارتباط بین متغیرهای تعدیل گر و مولفه های تفکر استراتژیک (فرصت طلبی، آمادگی برای تغییر، کار گروهی و تیمی، نوآوری و خلاقیت، حساسیت محیطی، آینده نگری مدیران ) مورد بررسی قرار گیرد . که یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده های پژوهش در دو سطح توصیفی و استنباطی ارایه شده است. در سطح توصیفی از شاخص هایی همچون جداول و نمودارهای توزیع فراوانی و در سطح استنباطی چون توزیع برخی از متغیر ها نرمال نیست از آزمون های ناپارامتریک مانند آزمون همبستگی اسپیرمن و آزمون کای دو برای بررسی رابطه استفاده شده است. به طور واضح تر، در این مقاله توزیع فراوانی افراد نمونه بر حسب متغیرهای جمعیت شناختی شامل عنوان شغلی، سن، جنسیت، وضعیت تاهل، مدرک تحصیلی و سنوات خدمت را به صورت جدول و نمودار توزیع فراوانی ارایه شده است و فرضیه پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

تفکر استراتژیک ، متغیر ، تعدیل گر