نقش باورهای اساسی و بهزیستی ذهنی در پیش بینی راهبردهای مدیریت زندگی در والدین دارای کودک آهسته گام

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش باورهای اساسی و بهزیستی ذهنی در پیش بینی راهبردهای مدیریت زندگی والدین دارای کودک آهسته گام در سال 1395 بود. کلیه مادران دارای کودک آهسته گام در سال 1395، جامعه پژوهشی مورد نظر را تشکیل می دادند. پژوهش بر روی 196 زن و مرد که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، اجرا شد. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه انتخاب، بهینه سازی و جبران (SOC؛ فروند و بالتز، 2002)، مقیاس رضایت از زندگی برگرفته از مقیاس مرجع خود کانتریل (1965)، مقیاس مثبت و منفی (مرازک و کولارز، 1998) و سیاهه باورهای اسای (BBI؛ کاتلین و اپستاین، 1992) انجام شد. بررسی روابط بین متغیرها از طریق محاسبه ضرایب همبستگی با روش پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با روش همزمان انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که یافته های پژوهش نشان داد که باورهای اساسی و بهزیستی ذهنی با راهبردهای مدیریت زندگی رابطه مستقیم و معنادار داشت و براساس باورهای اساسی و بهزیستی ذهنی مطلوب، استفاده بیشتر از راهبردهای مدیریت زندگی قابل پیش بینی بود. در نتیجه می توان باورهای اساسی و بهزیستی ذهنی را جزء عوامل زیربنایی مرتبط با راهبردهای مدیریت زندگی دانست. در انتها پیشنهاد شد که باید برای کمک به افراد برای مدیریت موفق زندگی شان به سامانه باورها و وضعیت بهزیستی ذهنی آنها توجه ویژه کرد.

کلیدواژه ها:

باورهای اساسی ، بهزیستی ذهنی ، راهبردهای مدیریت زندگی ، کودک آهسته گام