نقش فرسودگی شغلی و رضایتمندی شغلی در پیش بینی کیفیت زندگی در کارکنان بهداری نیروی زمینی شهر کرمانشاه

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی فرسودگی شغلی و رضایتمندی شغلی با کیفیت زندگی کارکنان بهداری نیروی زمینی کرمانشاه بود. کلیه کارکنان این سازمان در سال 1395، جامعه پژوهشی موردنظر را تشکیل می دادند. پژوهش بر روی 201 زن و مرد که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده بودند، اجرا شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه کیفیت زندگی (QOL؛ سازمان بهداشت جهانی، 1989)، رسشنامه فرسودگی شغلی (MBI؛ مسلش، 2001)، و پرسشنامه رضایتمندی شغلی هرزبرگ (دانت و همکاران، 1966) استفاده شد. در تجزیه و تحلیل داده ها روش های آمار توصیفی و استنباطی بکار رفت. بررسی روابط بین متغیرها از طریق محاسبه ضرایب همبستگی با روش پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با روش همزمان انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که فرسودگی شغلی و مولفه های آن با کیفیت زندگی کارکنان رابطه منفی و معنادار داشت. بین کیفیت زندگی و رضایتمندی شغلی نیز رابطه ی مثبت و مستقیمی برقرار بود. همچنین مشاهده شد که فرسودگی شغلی و رضایتمندی شغلی قادر به پیش بینی کیفیت زندگی افراد بودند. در نتیجه می توان فرسودگی شغلی و رضایتمندی شغلی را جزء عوامل زیربنایی مرتبط با کیفیت زندگی دانست. در انتها پیشنهاد شد که باید برای بالا بردن کیفیت زندگی افراد به محیط کاری، شغل افراد و انتخاب شغل توجه ویژه کرد.

کلیدواژه ها:

رضایتمندی شغلی ، فرسودگی شغلی ، کارکنان بهداری ، کیفیت زندگی