رابطه ی هوش معنوی با شادابی و شادکامی دانش آموزان

بی تردید تربیت روحی و معنوی انسان یکی از مهمترین مسایل قرن جدید است که این تربیت باید از آغاز حیات انسان مدنظر گرفته شود، مخصوصا دوره ی ابتدایی بهترین زمان برای تربیت درونی و اخلاقی است همچنانکه پیچیدگی تکنولوژی و صنعت ماشینی و نیاز جوامع بشری به انسان های سالم و شاداب براهمیت این موضوع افزوده است. تربیت صحیح هوش اخلاقی و به کارگیری راهبردهای صحیح در مدارس در زمینه هایی چون ظاهر سازی مدرسه، تدریس شاداب، توجه به تشویق و اجتناب از تنبیه و...می تواند در سلامت روانی و شاداب سازی دانش آموزان نقش بسزایی داشته باشد. این مقاله با هدف مطالعه ی زمینه های شاداب سازی و روش های ایجاد فضای پرنشاط برای دانش آموزان با متوسل شدن به ابعاد تربیت هوش معنوی به شیوه ی مروری انجام گرفته است، که نتایج بدست آمده از مطالعه، نشان داد بسترسازی مناسب فیزیکی در مدارس و توجه به بعد معنوی و درونی فرآیند آموزش در شاداب سازی و شادکامی دانش آموزان، امری بسیار موثر است.

کلیدواژه ها:

هوش ، شادابی و نشاط ، هوش معنوی ، دانش آموز