بررسی اثر بخشی مهارت حل مسیله برخود شکوفایی و بخشودگی دانش آموزان

پژوهش حاضر به منظور تعیین اثر بخشی مهارت حل مسیله برخود شکوفایی و بخشودگی دانش آموزان در سال 1394 بود. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. ابتدا هر دو پرسشنامه (خودشکوفایی و بخشودگی) روی دانش آموزان شهر جهرم اجرا شد و دانش آموزانی که خودشکوفایی و بخشودگی آنها پایین تر از سطح متوسط بود را مشخص کرده، از بین آنها 50 نفر به صورت تصادفی انتخاب سپس یک گروه به حکم قرعه به عنوان گروه آزمایش (25 نفر) و گروه دیگر به عنوان گروه گواه (25 نفر) تعیین شدند. متغیر مستقل (مهارت حل مسیله) روی گروه آزمایش طی 8 جلسه اجرا شد و بعد از آخرین جلسه برای هر دو گروه پرسشنامه های خودشکوفایی و بخشودگی در مرحله پس آزمون اجرا شد. یافته ها بر اساس آزمون های آماری تحلیل کوواریانس بین گروهی تجزیه و تحلیل شدند. ضمن تایید فرضیه های پژوهش نتایج نشان دادند که مهارت حل مسیله میزان خود شکوفایی و بخشودگی را در بین دانش آموزان مورد مطالعه افزایش داده است و از نظر آماری نیز معنادارمی باشد. (P> 0/05).

کلیدواژه ها:

مهارت حل مسیله ، خود شکوفایی ، بخشودگی ، دانش آموزان