مکانیسم جامعه شناختی فقرزدایی از منظر سیاستگذاری اجتماعی

مکانیسم به ساز و کارهای اجتماعی در سیاست گذاری اجتماعی اطلاق می شود که در آن هدف، برنامه، اجراء، تصمیمات و طرح جهت دست یابی به چشم انداز اجتماعی، فرهنگی یک مسیله اجتماعی ترسیم می گردد. فقرا به اقشار آسیب پذیر جامعه و درمانده از نیازهای اجتماعی گویند که عملکرد نامناسب جوامع بشری، سیاست های اجتماعی غیر اصولی و نادیده گرفتن طبقات اجتماعی زمینه ساز شیوع فقر شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که در سیاست گذاری اجتماعی بهترین مکانیسم جامعه شناختی فقرزدایی عبارت از توجه زکات، ایجاد نهادهای رسمی و نیمه رسمی، افزایش اعتماد به نفس فقیرن، ظرفیت سازی های محلی، تقویت مشارکت اجتماعی سیاسی فقرا در جامعه مدنی، برقراری عدالت اجتماعی و باز توزیع منابع اجتماعی به طور برابر، ایجاد انعطاف پذیری در بازار کار ارتقای کارایی سرمایه گذاری و تخصیص بهینه منابع، کاهش انحصارات و گسترش رقابت در اقتصاد، گسترش حمایت های اجتماعی، تامین حداقل معیشت گروه های کم درآمد و اقشار آسیب پذیر جامعه، توسعه کارآفرینی و توانمندسازی فقرا و اقشار کم درآمد، ایجاد نظام مالیاتی مناسب و کارا در جهت بهبود و توزیع درآمدها، حمایت از بنگاه های اقتصادی کوچک و متوسط، تهیه نقشه فقر در کشور، تدوین نظام جامع اطلاعاتی در کشور توانمدسازی فقرای مطرود، دسترسی به اطلاعات فراگیری/مشارکت، پاسخگویی و مسیولیت پذیری، ظرفیت سازمانی محلی هستند.

کلیدواژه ها:

فقر ، سیاست گذاری اجتماعی ، مشارکت ، اعتبارات خرد ، جامعه مدنی