نگاهی نو به شیوه تربیتی تنبیه از دیدگاه اسلام

تنبیه ازجمله مسایل مهم در تعلیم و تربیت کودکان است که در دوره های تاریخ بشر مورد پذیرش و نکوهش قرار گرفته است.هدف از پژوهش حاظر بررسی شیوه تربیتی تنبیه و کاربرد آن در تربیت کودکان بوده است. روش بکار رفته در پژوهش توصیفی بوده ونحوهگرداوری اطلاعات کتابخانه ای و مرور کتب و استفاده از مقالات بوده . نتایج حاصل نشان از آن دارد که تنبیه به عنوان یکی از شیوه هایتربیتی مورد تایید علما و فقها است اما این تایید از جانب آنها با رعایت اصول و شرایط و محدودیت هایی بستگی دارد.که اگر تنبیه مطابقبا رعایت آن اصول و شرایط و محدودیت ها صورت پذیرد مورد تایید علما و اسلام می باشد و نتایج مطلوبی را در پی خواهد داشت . اما اگرمطابق با آن اصول و شرایط و عمل به محدودیت ها نباشد. نه تنها تنبیه مورد تایید قرار نخواهد گرفت بلکه مورد نکوهش قرار گرفته و عملبه آن خلاف شرع مبین اسلام می باشد و این عمل انها شرعا حرام و قانونا برابر با پرداخت دیه می باشد. از جمله این اصول و شرایط میتوان به موارد زیر اشاره کرد.تنبیه با سن کودک مغایرت نداشته باشد ،ضربات نباید به جاهای حساس بدن باشد ، در زمان خویش یعنی بلا فاصله بعد از رفتارنامطلوب صورت پذیرد، کودک از علت تنبیه خویش آگاه گردد. تنبیه فقط هدف تربیتی داشته باشد و برخی از محدودیت ها نیز مانندمحدودیت از نظر عنصر روانی مانند (تنبیه در زمان آرامش درونی صورت پذیرد) و عنصر مادی (تنبیه کودک باید مطابق سن وی انجامپذیرد).

کلیدواژه ها:

تنبیه ، تربیت ، کودکان ، شرایط و اصول تنبیه ، محدودیت