شناسایی و ارزیابی زمینه گرایی در معماری و تاثیر آن بر طراحی مراکز گذران اوقات فراغت
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 555
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BGCONF02_018
تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1396
چکیده مقاله:
معماری زمینه گرا بر زمین مداری و پیوند محیط با فضا تاکید دارد و با درک پیام بستر خود شکل می گیرد و در واقع پیامی را که بستر معماری به او انتقال داده به عینیت رسانده و طراحی می کند در نتیجه ساختمان جزیی کوچک از طبیعت پیرامونی خواهد بود. در این نوع معماری هر بنایی براساس زمینه های فرهنگی، اجتماعی، تاریخی و کالبدی، اقلیمی و شرایط خاص آن سایت و ساختمان طراحی و اجرا می گردد و ساختمان عضو همخوان با اکولوژی و عنصری هماهنگ در بستر خود و در نهایت در بستر محیط زیست خواهد بود. امروزه به دلیل روند رو به رشد جمعیت شهرنشین، تغییر در الگوی کار و زندگی و فاصله بیشتر از خاستگاه های طبیعی به عنوان مقر و بستر تامین آرامش فکری و روحی انسان در زندگی مدرن، نیاز به تفریح و فراغت افزایش یافته است. همچنین با توجه به اینکه فعالیت های فراغتی طیف وسیعی از امور فرهنگی تفریحی را شامل می شوند، هر کدام نیازمند بسترهای خاص خود هستند، از این رو گسترش مراکز گذران اوقات فراغت، با کاربری های مختلف، ضرورتی در حیات اجتماعی و فرهنگی شهرها به شمار می روند. از سویی دیگر، در طاحی چنین مراکزی در نظرگیری رویکردهای خاص معماری نقش مهمی در موفقیت ایفا خواهد کرد. معماری زمینه گرا یکی از رویکردهایی است که علاوه بر حفظ رابطه طرح با شهر و زمینه به پیوند با محیط و فضا تاکید داشته و منجر به جذب کاربران بیشتر به این مراکز و حفظ رابطه با شهر نیز خواهد شد. استفاده از ویژگی های معماری زمینه گرا در طراحی مراکز گذران اوقات فراغت علاوه بر کمک به جذب کاربران بیشتر به این مراکز، به حفظ رابطه بین این مرکز و شهر نیز منجر خواهد شد. بررسی فضاهای باز شهری به منظور استفاده در اوقات فراغت در شهرهای ایران نشان می دهد که اکثر شهرها در تامین ای فضاها به لحاظ کمی و کیفی در سطح مناسب نیستند. به این معنا که فضاها در بیشتر موارد مطابق با نیازها، علایق و ویژگی های استفاده کنندگان نیستند. پژوهش حاضر به هدف ایجاد بستر لازم جهت طراحی مراکز گذران اوقات فراغت با رویکرد زمینه گرا، و تامین فضای مناسب جهت گذران اوقات فراغت مردم، تفریح، سرگرمی، برقراری تعاملات اجتماعی شکل می گیرد. روش تحقیق حاضر از نوع روش تحقیق توصیفی، تحلیلی بوده که در نهایت منجر به طراحی می شود و اطلاعات مورد نیاز از شیوه های کتابخانه ای، میدانی، استنباط آماری و با استفاده از ابزارهایی نظیر متن، نقشه و عکس و ... صورت گرفته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا صالحی وانانی
گروه معماری، دانشکده معماری واحد آبادان، دانشگاه آزاد اسلامی، آبادان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :