ارائه جایگاه جدیدی برای واسط کاربر در معماری مبتنی بر سرویس

واسط کاربربه عنوان تنها ابزار انتقال معنا میان برنامه کاربردی و کاربر، حوزه پژوهشی بسیار مهمی است. معماری مبتنی بر سرویس، رهیافتی است که کارکردهای نرم افزاری را در قالب سرویس ارائه می دهد. در این معماری، با توجه به ماهیت استفاده مجدد سرویس، تعریف جایگاه صحیحی برای واسط کاربر، گام مهمی در توسعه آن و همچنین نیل به اهداف طراحی تلقی می شود. در این مقاله، با استفاده از فناوری های موجود، تعامل میان سرویس و برنامه های کاربردی را توسعه داده و جایگاه جدیدی برای واسط کاربر در معماری مبتنی بر سرویس، تعریف می کنیم. این ساختار پیشنهادی، با قرار دادن سیاست های طراحی واسط کاربر در درون سرویس و کاهش هزینه های تغییر، مفهوم واسط کاربر مبتنی بر سرویس را ممکن می سازد. علاوه بر این، همگون سازی در طراحی را به دنبال دارد و موجب سادگی یادگیری و رضایت مندی کاربر می گردد.

کلیدواژه ها:

معماری مبتنی بر سرویس ، واسط کاربر مبتنی بر سرویس ، همگونی واسط کاربر ، تعامل میان سرویس ها ، فناوری XML