تاثیر رنگ فضاهای درمانی بر روان بیماران بستری در بیمارستان: نمونه موردی؛ بیمارستان کودکان 17 شهریور رشت

پژوهش حاضر به تاثیر روانی رنگ فضاهای درمانی بر بیماران بویژه کودکان پرداخته و در به دنبال یافتن فاکتورهای مناسب از جمله رنگ های آرام بخش و دوست داشتنی از نظر کودکان برای فضاهای درمانی می باشد تا با جمع بندی یافته ها، قدمی در راه بهبودی وضعیت مراکز درمانی کودکان باشد. از آنجایی که کودکان بیشتر تحت تاثیر محیط بوده، قرارگیری در محیط های نا آشنای بیمارستان سبب استرس و ناراحتی آنان شده، لذا تحمل شرایط بیمارستانی را برایشان دشوار تر می کند و لزوم توجه و پرداختن به چنین موضوعاتی پررنگ تر می شود. نمونه موردی برسی شده در این پژوهش بیمارستان کودکان 17 شهریور رشت (مرکز آموزشی درمانی) است و روش تحقیق این پژوهش توصیفی- تحلیلی کمی و روش گرد آوری اطلاعات، اسنادی کتابخانه ای و میدانی می باشد. جامعه آماری، کودکان بستری در این بیمارستان و جامعه نمونه 60 کودک دختر و پسر شش تا ده سال بستری در این مرکز می باشد. ابزارگردآوری اطلاعات، مشاهده، پرسش نامه، مصاحبه و بانکهای اطلاعاتی می باشند. نتایج به دست آمده از پژوهش انجام شده حاکی از آن است که کودکان به زیبایی محیط درمانی بسیار توجه می کنند و دوست دارند محیطی که در آن بستری هستند جذاب و متنوع باشند. کودکان برای محیط استراحت خود رنگ های سرد و ملایم را ترجیح می دهند و برای محیط بازی به رنگ های گرم و پرهیجان تمایل نشان می دهند. مبلمان رنگارنگ و با اشکال متفاوت را دوست دارند و به محیطی با نور طبیعی و مناسب احتیاج دارند، به تزیینات در و دیوار و سقف علاقه دارند ودوست دارند در تزیینات، لوازم و رنگ آمیزی دیوار ها وسطوح، شخصیت های کارتنی مورد علاقه آنها دیده شود. با توجه به نیاز و خواست کودکان در فضاهای درمانی و با پیروی از اصول روانشناسی محیط و توجه به تاثیرات رنگ بر روان انسان، می توان با انتخاب رنگ مناسب برای هر فضا و عوامل زیباسازی متناسب با آن فضا، محیط ملتهب بیمارستان را به محیطی شاد و آرامش بخش تبدیل کردکه کودکان در آن نه تنها احساس ترس و ناامیدی نکنند بلکه حس آرامش به آنها دست دهد.

کلیدواژه ها:

رنگ ، رنگ درمانی ، روانشناسی رنگ ، روانشناسی محیط ، بیمارستان کودکان