بررسی سیستم هوازی با بستر ثابت (Aerobic Fixed Bed) در تصفیه فاضلاب

امروزه حفظ منابع آب، یعنی حیاتی ترین ماده ای که بشر به آن نیاز دارد به طور فزاینده ای مورد توجه مجامع مختلف بین المللی قرار گرفته است. رشد روزافزون جمعیت ودر نتیجه بهره برداری بیش از حد از منابع محدود آب از یک سو و آلوده شدن منابع به سبب فعالیتهای گوناگون زیستی، کشاورزی و صنعتی از سوی دیگر، دست به دست یکدیگر داده و زنگ خطر بحران آب در سالهای آتی را به صدا در آورده است. تکنولوژی رشد چسبنده به صورت غوطه ور به منظور تصفیه فاضلاب، بیش از 60 سال است که مورد استفاده قرار می گیرد. اقدامات ابتدایی در این زمینه فرآیندهای استفاده شده در سال های 1930 تا 1940، شامل هوادهی تماسی بوده است. در دهه اخیر استفاده و به کارگیری سیستم رشد چسبنده به صورت غوطه ور، شکل بین المللی به خود گرفته است. اندازه کوچک و کاربری آسان سیستم رشد چسبنده به صورت غوطه ور، اولین عواملی هستند که موجب شده اند این سیستم مورد اقبال قرار گیرد. در این تحقیق بررسی عملکرد سیستم Aerated Fixed Bed (AFB) و مقایسه آن با SBR متعارف مد نظر بوده است. برای این منظور از راکتورهایی با حجم 20 لیتر و درصدهای حجمی مختلف (صفر، 70، 50 و 25%) مدیای پلاستیکی (که به تر تیب راکتور شاهد، راکتور 2، راکتور 3و راکتور 4 نامگذاری شده اند) استفاده شده است. فاضلاب استفاده شده در این تحقیق به صورت مصنوعی بوده که تر کیبات آن به صورت مشخص شده بوده است. راکتورها به صورت ناپیوسته راهبری شده و تمامی شرایط در تمامی راکتورها به صورت یکسان لحاظ شده است. به منظور دستیابی به اهداف تحقیق راکتورها به مدت 53 روز بهره برداری شدند تا به شرایط پایدار رسیدند و سپس اندازه گیری های پارامترهای مختلف صورت گرفت. در حالت فاضلاب ورودی با شرایط ثابت، بیشترین راندمان حذف COD و کمترین میزان لجن تولیدی مربوط به راکتور 2 با درصد مدیای 70% از حجم راکتور 20 لیتری و با سطح مخصوص 0/133 مترمربع به ازای هر متر مکعب از حجم راکتور، بوده است. لذا راکتور 2 بهترین عملکرد را داشته و حجم مناسب مدیا 70% در نظر گرفته شده است. که در این شرایط راندمان حذف COD و نیتروژن آمونیاکی به تر تیب 87/6 و 65/41% بوده، و مدت زمان هوادهی مطلوب 6 ساعت به دست آمده است.

کلیدواژه ها:

تصفیه بیولوژیکی ، رشد چسبنده ، بستر ثابت ، راکتور هوازی ، حذف SBR ، AFB ، COD