ساختارگرایی و شهر: مزایا و معایب

ساختارگرایی نهضتی است که ریشه در زبان شناسی و ادبیات دارد. این نهضت ادبی در اواخر دهه 1950 میلادی با تشکیل کنگره دهم سیام و به نوعی در پاسخ به معماری تجددد در طراحی شهرها عملا به شهرسازی راه پیدا کرد و در پی آن نشست اترلو، با حضور شهرسازان و معمارانی از اغلب نقاط جهان نقطه عطفی در پیشگامی این نهضت در شهرسازی در دهه 1960 میلادی شد. این نهضت با تقسیم شهر به دو بخش اصلی و فرعی در پی پاسخ به گسترش شهر برآمد. این پژوهش، ابتدا به بررسی فلسفه ساختارگرایی پرداخته و پس از بیان ویژگی های این نهضت در شهر، مزایا و معایب ساختارگرایی را در شهر بررسی می کند.

کلیدواژه ها:

ساختارگرایی ، شهر ، مزایا ، معایب