بررسی و تحلیل معماری ساختار شهری و عملکرد پل ها در گذشته نمونه موردی: پل دختر (قیزلار کورپوسی) روستای قلی کندی

از همان هنگام که بشرتوانست برای گذرازجوی ها ورودخانه های کوچک،از ابتدایی ترین راه یعنی استفاده از تنه درختان سود جوید، می توان گفت که کارپل سازی آغازشده است. به طوری که نوع آوری های انسان و تلفیق آنها با تجربه بشر باعث به وجود آمدن اثرهای خارق العاده در بناها از جمله پل سازی می باشد. با بررسی پل های تاریخی ایران می توان نتیجه گرفت که عواملی در شکل و نحوه ساخت آن نقش داشته است. گاهی پل ها بنا بر عمل-کردشان به نوعی تندیس نیز تبدیل می شوند. مقاله حاضر به بررسی پل دختر (قیزلار) روستای قلی کندی واقع در استان آذربایجان شرقی در شهرستان ملکان که به شماره 22718 به ثبت ملی رسیده، پرداخته است، قدمت این پل مربوط به دوره صفوی بوده و در دوره قاجاریه بازسازی شده است. از ویژگی های مهم این پل می توان به پنج دهنه بودن آن اشاره کرد و همچنین به لحاظ داشتن خصوصیات فرهنگی، اجتماعی مانند سایر پل ها موضوع خوبی برای شناخت بیشتر ساختار معماری بومی این منطقه باشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که مصالح مورد استفاده در این پل آجر، ملات ساروج، سیمان و پایه های آن از سنگ می باشد این پل دارای پنج دهنه بوده که سه دهنه اصلی و دو دهنه فرعی، سه دهنه آن برای گذرگاه آب رودخانه و دو دهنه های فرعی آن برای آبیاری اراضی کشاورزی مورد استفاده قرار می گرفته است.

کلیدواژه ها:

پل ها ، صفویه ، آجر ، آذربایجان شرقی ، پل دختر (قیزلار)