تعیین مولفه موثر در طراحی فضای شهری مختص سالمندان با رویکرد توسعه پایدار(شهر محمودآباد)

برطبق آمارهای جهانی جمعیت سالمندان در جهان رو به افزایش است باورود به دوره سالمندی تغییرات چشمگیری در ویژگی های فیزیولوژی وروحی – روانی انسان رخ میدهد این تغییرات افراد سالمند را وادار می سازد تا محیط فیزیکی را به گونه ای متفاوت از جوانترها درک کرده و پاسخ های متفاوتی از آن ارایه دهند.سالنمدان از جمله گروه های اجتماعی هستند که به دلیل شرایط سنی و کاهش نسبی فعالیتهای کاری،اوقات فراغت بسیار دارند و امکان استفاده آنها از فضاهای شهری برای انجام فعالیتهای اختیاری واجتماعی بیش از دیگراقشار جامعه است و فضاهای باز شهری از جمله فضاهایی هستند که آنان برای گذران فراغت،پیاده روی و...وارد آن فضا میشوند .در این مقاله برآنیم بااستفاده از روش توصیفی - تحلیلی و جمع آوری اطلاعات و داده ها از طریق مطالعات میدانی،مصاحبه با متخصصین(شهرداریها،سازمانهای مرتبط)اوضاع و شرایط موجودشهر محمودآبادمورد بررسی قرار گرفته است.وبا توجه به نتایج بدست آمده در زمینه نقاط ضعف و قوت این عناصر،راهکارهایی جهت ایجاد شرایط و محیطی مناسب مختص سالنمدان ،کمک به حفظ آسایش و رفاه آنها وارتقای کیفیت فضای بصری و توسعه اجتماعی شهر و همچنین دستیابی به شرایط مطلوب و مناسب ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، سالمندان ، توسعه پایدار