مقایسه رفتار فراکمانشی دیوارهای برشی فولادی با انواع ضخامت ها تحت تقویت معمول

در این مقاله رفتار دیوارهای برشی فولادی با آرایش متنوعی از سخت کننده های افقی و قایم بررسی گردید. مدلسازی به صورت اجزاء محدود و با نرم افزار ABAQUS به روش دینامیکی صریح غیرخطی انجام پذیرفت و مورد صحت سنجی تحلیلی قرار گرفته است. مدلسازی دیورها در این حالت به صورت سه پانل یک طبقه با ابعاد ورق mm 4500×3000 (d/b> 1) با ضخامت های 2، 6 و 10 میلی متر با آرایش متنوع سخت کننده ها که کلیه المانهای پانل مذکور با روش (PFI) و آیین نامه های موجود، طراحی و بارگذاری شده است، انجام پذیرفت. بارگذاری شبه استاتیکی شامل بار یکنواخت و بار چرخه ای بود. بارگذاری یکنواخت تا جابه جایی جانبی 200 میلی متر و بارگذاری چرخه ای تا جابه جایی نسبی جانبی حدود 2% اعمال گردید. افزایش سخت کننده ها منجر به افزایش مقاومت نهایی پانلها تا 12% و مقاومت نهایی ورقها تا 23% شد، در حالتی که باریک شدگی در منحنی های چرخه ای کاملا از بین رفته بود. بررسی روند کاهش تغییر مکان خارج صفحه و مهم تر از همه افزایش قابل ملاحظه ظرفیت جذب انرژی همراه با بهبود منحنیهای چرخه ای (از بین رفتن باریک شدگی) پانلها به خوبی طی آرایش های متنوع سخت کننده ها مشاهده شد. در کلیه مدل ها درصد افزایش مقاومت نهایی پانل و افزایش مقاومت نهایی ورق بدست آمده و با هم مقایسه شده اند. آنچه جالب توجه است افزایش برابر مقاومت نهایی پانل نسبت به افزایش مقاومت نهایی ورق در تمامی آرایشهای گوناگون سخت کنندهاست. نسبت فوق برابر با نسبت اولیه مقاومت نهایی ورق به مقاومت نهای پانل در حالت بدون سخت کننده می باشد.

کلیدواژه ها:

دیوار برشی فولادی ، سخت کننده ، اجزاء محدود ، بهسازی لرزه ای