معرفی تیپ جدید معماری در اقلیم بینابینی استان مازندران مطالعه موردی: منطقه کلاردشت

استان مازندران در شمال کشور قرار دارد و بخشی از سواحل جنوبی دریای خزر را تشکیل می دهد. خصوصیات بارز آن رطوبت و بارندگی بسیار است. به طور کلی این استان دارای آب و هوای معتدل و مرطوب می باشد و از طرفی به دلیل وجود حصار بلند البرز در این ناحیه مانع از خروج رطوبت و بخار هوای ناشی از دریا می گردد. این خطه شامل دو قسمت کوهستانی و جلگه ای است. این دو ناحیه در ویژگی های اقلیمی، اجزا و عناصر تشکیل دهنده معماری با هم تفاوت های بسیار دارند. نواحی جلگه ای که شامل نوار ساحلی و دشت به عرض چندین کیلومتر که دارای اقلیم کاملا معتدل خزری می باشد. اما ناحیه ی کوهستانی آن شامل کوه های اطراف این خطه است. اقلیم ها بر معماری، اجزا و عناصر موجود در سیمای شهر تاثیر بسیار زیادی می گذارد. در هر منطقه با توجه به اقلیم خاص خود، یکسری ویژگی های منحصر به فردی در بافت و بناهای آن منطقه شکل میگیرد که بیانگر اقلیم موجود و شرایط محیطی آن است. منطقه مورد مطالعه فراتر از تیپ های معماری معرفی شده در کتب مختلف می باشد، بر این اساس در این منطقه علیرغم اقلیم سرد و کوهستانی، تیپ معماری وود دارد که برگرفته از معماری سرد و کوهستانی و اقلیم معتدل و مرطوب می باشد. عوامل آب و هوایی و توپوگرافی خاص این منطقه و تفاوت آن با اقلیم معتدل و مرطوب و نزدیکی آن با اقلیم سرد و کوهستانی باعث ایجاد تضادهایی در فرم خانه ها، مصالح به کار رفته، شکل سقف، میزان ارتباط فضای درون و بیرون خانه و ... شده است. که نه میتوان به طور قطع آن را خانه ای در اقلیم معتدل و مرطوب نام نهاد و نه اقلیم سرد و کوهستانی، و از همین رو به آن اقلیم بینابینی می گویند. بدین عامل هدف از مطالعه پیش رو معرفی این تیپ جدید معماری است که در این مقاله به عنوان تیپ های بینابینی معرفی می گردد. معماری که در شرایط اقلیمی خاص منطقه شکل گرفته بیانگر نوع متفاوت از طراحی و تیپ های اقلیمی است.

کلیدواژه ها:

تیپ معماری ، اقلیم بینابینی ، کلاردشت