ارزیابی روابط محاسبه نشست الاستیک پی ها در فونداسیون های منفرد با استفاده از روش عناصر محدود

نسبت به سایر روشهای ارایه شده توسط دانشمندان مختلف در محاسبه نشست الاستتیک plaxis در این تحقیق ارجحیت روش عناصر محدود برنامه مورد بررسی قرار داده شده است. 3×3 فونداسیون منفرد به ابعاد اساس کار به این صورت است که با استفاده از رایج ترین روابط ارایه شده توسط دانشمندان مطرح در این زمینه که در طی 60 سال اخیر از روش های تجربی، نیمه تجربی و تیوری الاستیسیته برای محاسبه نشست الاستیک فونداسیون ها استفاده کرده اند، نشست الاستیک فونداسیون مذکور را با در نظر گرفتن شرایط پارامترهای یاک زیر فونداسیون، محاسبه نموده سپس مقدار نشست الاستیک فونداسیون را با استفاده از روش عناصر محدود (برنامه بدست آورده و در ادامه مقادیر بدست آمده از (Mohr Coulomb) و موهر کولمب (liner Elastic) ) با دو مدل رفتاری الاستیک خطی plaxis این روش ها با نشست اندازه گیری شده فونداسیون مورد مقایسه قرار داده شده است. نتیجه این محاسبات و مقایسه آنها نشان می دهد که از بین عملکرد دقیق تری را برای محاسبه نشست plaxis روش های مختلف برای محاسبه نشست الاستی فونداسیون ها روش عناصر محدود (برنامه الاستیک فونداسیون های منفرد با مشخصات فوق دارا بوده و مقدار نشست الاستیک بدست آمده از این روش به مقدار نشست اندازه گیر ی شده فونداسیون نزدیک تر می باشد.

کلیدواژه ها:

نشست الاستیک ، فونداسیون منفرد ، عناصر محدود ، الاستیک خطی ، موهر کولمب