گونهشناسی معماری مسکونی روستایی در منطقه دشتبیل، روستای آغبلاغ

مسکن روستایی بر خلاف مسکن شهری فقط محل سکونت و استراحت خانواده نیست، بلکه بر اساس اقلیم و الگوی معشیت خانواده شکل گرفته و هویت ساکنان آن نیز در پرتو گونه روستایی محل سکونت آنها تکامل مییابد. از اینرو، هدف پژوهش حاضر تحلیل گونهشناسی معماری مسکونی روستایی در منطقه دشتبیل، روستای آغبلاغ از توابع شهرستان اشنویه میباشد. روش تحقیق بهکار گرفته شده توصیفی تحلیلی، مبتنی - بر مطالعات کتابخانهای، پیمایشهای میدانی و تحلیلهای آماری است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که این روستا بافتی نو با پلان نیمه متراکم دارد و بین شاخصهای محیطی و گونهشناسی مسکن روستایی در منطقه دشتبیل، روستای آغبلاغ ارتباط معناداری وجود دارد که میتوان به شیوه زندگی مردم این روستا توجه کرد، روستایی که بیشتر مصالح ساختمانی آن متناسب با شرایط آب و هوای محیطی منطقه میباشد ازجمله سنگ ، سیمان و خشت و بلوک و ... که هزینه مناسب اما کیفیت بهتری در برابر شرایط محیطی برای روستاییان دارد.

کلیدواژه ها:

مسکن روستایی ، گونهشناسی معماری ، منطقه دشتبیل روستای آغبلاغ ، الگوی معیشت ، پلان